اخلاق و تمایلات اخلاقی در هوش مصنوعی
هوش مصنوعی (Artificial Intelligence) به عنوان یکی از حوزه‌های جدید علوم کامپیوتر، به دنبال توسعه سیستم‌های هوشمند برای شبیه‌سازی قدرت‌های ذهنی انسان است. اما در حین این توسعه، مسئله اخلاق و تمایلات اخلاقی در هوش مصنوعی مطرح شده است. آیا می‌توانیم انتظار داشته باشیم هوش مصنوعی نیز به همان میزان از اخلاق پیروی کند که انسان‌ها از آن پیروی می‌کنند؟
از آنجا که هوش مصنوعی را می‌توان به عنوان ماشین‌هایی پیشرفته دانست، موفقیت یک سامانه هوش مصنوعی به میزانی بستگی دارد که آیا آن سامانه می‌تواند تصمیمات اخلاقی درستی بگیرد یا خیر. اما برای شناخت بهتر تمایلات اخلاقی در هوش مصنوعی، باید تعریفی از اخلاق و اخلاق‌پنداری را درنظر داشت.
اخلاق به عنوان یک طبقه‌بندی فکری از «دستورات اخلاقی» یا قواعدی برای رفتار مسئولانه، شامل ارزش‌ها و انگیزه‌ها، می‌باشد. به عبارت ساده‌تر، اخلاق تصمیم‌گیری درستی است که بر اساس آن تمام عوامل داخلی و خارجی مرتبط با موضوعیت مشخص به هم توزیع شده‌اند.
بنابراین، هوش مصنوعی نیز می‌تواند تمایلات اخلاقی داشته باشد؟ پاسخ قطعی در این مورد وجود ندارد، زیرا شبیه‌سازی هوش انسانی و تمایلات اخلاقی در قالب یک سیستم محاسباتی بسیار پیچیده و ممکن است نتایج گوناگونی داشته باشد.
اخلاق و تمایلات اخلاقی در هوش مصنوعی می‌تواند تعریف شود به عنوان راه حل‌های نرم‌افزاری برای تصمیم گیری در مواجهه با مسائل اخلاقی. مثلاً، در موردی که میزان حافظه سیستم به پایان رسیده و نیاز به حذف بعضی از داده‌ها باشد، سیستم می‌تواند تصمیمی اخلاقی‌تر بگیرد و داده‌های مهم‌تر را حفظ کند.
در کنار این مثال، هوش مصنوعی می‌تواند در تصمیم‌گیری‌های ملی و بین‌الملی نیز تأثیرگذار باشد. به عنوان مثال، در تصمیم‌گیری پیرامون حوادث رانندگی خودران، هوش مصنوعی می‌تواند بر اساس تمایلات اخلاقی افراد در کشورهای مختلف برنامه‌ریزی شود و تصمیم‌های صحیح‌تری درباره مقررات و قوانین را اتخاذ کند.
به طور خلاصه، هوش مصنوعی می‌تواند دارای تمایلات اخلاقی باشد، اما طبیعت آن قرار است توسط محققان و توسعه‌دهندگان شکل گیرد. در این راستا، می‌توان از راهکارهای تحقیقاتی برای شناخت و پیش‌بینی رفتار اخلاقی هوش مصنوعی استفاده کرد تا بتوان به ماشین‌ها یاد داد که به درستی در زمینه اخلاق عمل کنند و به خطاهای اخلاقی جلوگیری کنند.
منابع:
1. Bostrom, N. (2014). Superintelligence: Paths, Dangers, Strategies. Oxford University Press.
2. Floridi, L., & Sanders, J. W. (2004). On the morality of artificial agents. Minds and Machines, 14(3), 349-379.
3. Wallach, W., & Allen, C. (2010). Moral machines: Teaching robots right from wrong. Oxford University Press.
لینک ارجاع به این صفحه: https://talkbot.ir/blog/article?id=592