تاریخچه و تکامل هوش مصنوعی در علم کامپیوتری
هوش مصنوعی یکی از حوزه‌های مهم و پیچیده در علم کامپیوتری است که به بررسی امکانات ساخت ماشین‌ها برای انجام کارهایی که به نظر می‌رسد نیاز به هوش فردی دارند، می‌پردازد. تاریخچه هوش مصنوعی به سرعت به سال‌های دور قبل از عصر حاضر باز می‌گردد و به مرور زمان، تحولات بزرگی را تجربه کرده است.
در دهه ۱۹۵۰ میلادی، شروع‌گران هوش مصنوعی به دنبال راه هایی بودند تا نحوهٔ پیچیدگی انسان را در داخل ماشین‌ها مدل کنند. جان مک‌کارتی هوش مصنوعی را متناسب با قدرت محاسباتی ماشین‌ها تا آخرین تحقیق‌های آن دوره، جدی گرفت و تعریف نمود.
در سال ۱۹۵۶، جان مک‌کارتی کنفرانسی تحت عنوان \پایه های هوش مصنوعی\ در دانشگاه دارتموث برگزار کرد، که اولین تلاش جمعی در جهت بررسی و تعریف هوش مصنوعی بود. در این کنفرانس، دو تعریف بی‌انتها پایه بود: هوش مصنوعی چیزی است که در صورت داشتن یک فرمولاسیون ریاضی مناسب، ماشین قادر است این فرمولاسیون را اجرا کند و هوش مصنوعی چیزی است که زمینهٔ تحقیق آن در تلاش است که ماشین‌ها را به اندازه انسان‌ها هوشمند سازد.
در دهه ۱۹۶۰ میلادی، تأکید زیادی بر تحقیقاتی در مورد خروجی‌های هوش مصنوعی گذاشته شد. محققان در این دهه تلاش کردند تا ماشین‌ها را قادر سازند تا به شکلی مناسب احساس کرده و با جهان اطراف خود تعامل داشته باشند. به عنوان مثال، ELIZA از پروژهای مهم این دهه بود که قادر بود با انسان‌ها چت کند و جواب‌هایی منطقی و مشابه انسان را ارائه دهد.
در دهه ۱۹۷۰ میلادی، بیشتر تمرکز بر روی استفاده از الگوریتم‌ها و منطق ریاضی در هوش مصنوعی قرار داشت. شناخت ماشینی و یادگیری ماشینی دو حوزه مهم در این دوره بودند که به توسعهٔ هوش مصنوعی کمک بسیاری کردند. این دوره برای توسعهٔ ابزارها و الگوریتم‌های هوش مصنوعی نیز بسیار حیاتی بود.
در دهه ۱۹۸۰ میلادی، تحقیقات در زمینه هوش مصنوعی رشد سریعی داشتند. تحقیقات در حوزهٔ تصمیم‌گیری، استنتاج ترکیبی، مدل‌سازی علمی و همچنین شناخت ماشینی بیشتر مورد توجه قرار گرفتند. در این دهه، بسیاری از الگوریتم‌ها و تئوری‌های هوش مصنوعی که تا به امروز استفاده می‌شوند، توسعه و ارتقا یافتند.
در دهه ۱۹۹۰ میلادی، با پیشرفت تکنولوژی و اینترنت، حوزه هوش مصنوعی نیز سریعاً رشد کرد. توسعهٔ عمده‌ای در زمینهٔ یادگیری ماشینی و شبکه‌های عصبی صورت گرفت و کاربردهای متعددی در حوزهٔ تشخیص الگو، پردازش زبان طبیعی و روباتیک داشت.
در دهه ۲۰۰۰ میلادی، هوش مصنوعی واقعیت‌بین سرعت بخشی به رشد آن را نیز تجربه کرد. الگوریتم‌های هوش مصنوعی همچنین بهبودهای قابل توجهی دریافتند و استفاده از داده‌های بزرگ و ابرکامپیوتینگ موجب افزایش توانایی‌ها و کارآیی هوش مصنوعی شد.
با توجه به پیشرفت تکنولوژی و نیازهای روزمره، هوش مصنوعی همچنان در حال تکامل است. تحقیقات بیشتر در حوزهٔ هوش ماشینی، یادگیری عمیق و هوش مصنوعی تحلیلی در حال انجام است و به وسیلهٔ بکارگیری تکنیک‌هایی مانند یادگیری تقویتی، هوش تجاری و هوش مصنوعی تجربی، ما می‌توانیم جهانی بالقوه را بسازیم که حاوی هوشمندی‌های قابل توجهی است.