
اثرات هوش مصنوعی بر بازار کار و اشتغال
هوش مصنوعی به عنوان یکی از فناوریهای پیشرفته و نوین، توانسته است در انواع حوزهها نفوذ کند و تغییرات عمدهای را در بازار کار به وجود بیاورد. این فناوری قابلیتهای منحصر به فردی دارد که میتواند بهبود عملکرد، کارایی و اتمام تسکها را در صنایع مختلف به ارمغان آورد.
در صنعت تولید، استفاده از رباتها و هوش مصنوعی میتواند به جایگزینی کارگران انسانی در خطوط تولید و فرایندهای تکراری کمک کند. این امر در کاهش هزینه تولید و افزایش کیفیت محصول نقش مؤثری دارد. از طرفی، برنامههای هوش مصنوعی قادرند به طور خودکار و با دقت بالا، کارمندان را انتخاب و جذب کنند و این امر باعث بهبود فرایند استخدام و پذیرش شغلی میشود.
همچنین، در حوزه خدمات مشتریان، هوش مصنوعی میتواند به صورت خودکار پاسخهایی را به مشتریان ارائه کند و به طوری کارکردها را انجام دهد که قبلا بر عهدهی افراد بوده است. این ابزار همچنین قادر به تشخیص نیازهای مشتریان و پیشنهاد خدمات به آنها است و در افزایش رضایتمندی مشتریان نقش بهسزایی دارد.
با این حال، این تغییرات نمیتواند نسبت به تمامی اثرات منفی بیتفاوت باشد. برخی از این تغییرات میتوانند موجب از بین رفتن برخی شغلها و کاهش فرصتهای شغلی شوند. تسلط به فنون و مهارتهای مورد نیاز در حوزه هوش مصنوعی میتواند در افزایش فرصتهای شغلی مؤثر باشد، اما برنامههای هوش مصنوعی همچنین میتوانند بسیاری از شغلهای سنتی را منسوخ کنند.
بهعنوان مثال، رباتها میتوانند به جای انسانها در کشاورزی، حمل و نقل و حتی در حوزه پزشکی مورد استفاده قرار بگیرند. این موضوع میتواند منجر به کاهش فرصتهای شغلی در این حوزهها شود. همچنین، تصمیمگیریها و تحلیلهای روزانه که قبلا برعهدهی افراد بوده است، اکنون به عهدهی سیستمهای هوشمند و هوش مصنوعی قرار میگیرند که میتواند تعداد فرصتهای شغلی را کاهش دهد.
نیاز به سرمایهگذاری در آموزش و توسعه مهارتهای مورد نیاز برای استفاده از هوش مصنوعی وجود دارد. آموزش و آمادهسازی نیروی کار برای تطابق با تغییرات بازار کار کار پیچیدهای است و نیازمند همکاری بین دولت، صنعت و آموزش است. همچنین، سازمانها نیاز دارند استراتژیهای مناسب برای تأمین نیروی کار و توسعه مهارتهای مرتبط با هوش مصنوعی را بررسی و اجرا کنند.
در نهایت، استفاده از هوش مصنوعی در بازار کار میتواند به افزایش بهرهوری، ایجاد نوآوریهای جدید و بهبود فرایندهای موجود کمک کند. با این حال، باید توجه داشت که این فناوری نیز نیاز به نظارت و کنترل دارد تا از بروز عواقب منفی محتمل جلوگیری شود.
منابع:
1. عسگرپور، پروین؛ جهانیار، مهربان (1398). \اثرات هوش مصنوعی بر بازار کار و اشتغال\، نشریه پژوهشهای مدیریت منابع انسانی در صنعتهای کوچک و متوسط، سال 10، شماره 1، صفحات 30-47.
2. محمدپور یزدی، اسماعیل؛ ضیایی بیدگلی، رضا؛ اکبری، مسعود (1396). \اثرات هوش مصنوعی بر بازار کار و توسعه اجتماعی-اقتصادی\، فصلنامه سیاست علم و فناوری، سال 10، شماره 1، صفحات 49-70.