
ارزیابی روشهای هوشمند در تشخیص تقلب در سیستمهای مالی
تشخیص تقلب در سیستمهای مالی از اهمیت بالایی برخوردار است. این تقلبها میتوانند به روشهای مختلفی انجام شوند، از جمله تقلب در تراکنشهای مالی، تزویر اسناد و حتی سرقت هویت. به منظور مقابله با این تقلبها، استفاده از روشهای هوشمند و هوش مصنوعی در تشخیص تقلب در سیستمهای مالی بسیار رایج شده است.
روشهای هوشمند در تشخیص تقلب در سیستمهای مالی معمولاً بر اساس الگوریتمهایی که با استفاده از اطلاعات مالی و رفتاری برای تحلیل و تشخیص الگوهای تقلبی استفاده میکنند عمل میکنند.در این روشها، دادههای تاریخچه رفتاری و مالی افراد مورد بررسی قرار میگیرند و با استفاده از الگوریتمهای هوشمند، نمونههای تقلبی را شناسایی میکنند.
یکی از روشهای هوشمند مورد استفاده در تشخیص تقلب در سیستمهای مالی، استفاده از شبکه های عصبی از نوع مصنوعی است. این شبکه ها میتوانند با تحلیل و تشخیص الگوهای مختلف یادگیری عمیق را انجام دهند و به تشخیص تغییرات آن تا حدودی در طی زمان بپردازند.
روش های دیگری نیز بر پایه فنون هوش مصنوعی برای تشخیص تقلب در سیستمهای مالی استفاده میشوند. به عنوان مثال، الگوریتمهای درخت تصمیم که با استفاده از روش تقسیم بندی استفاده میکنند، الگوریتمهای خوشهبندی که با استفاده از تجزیه و تحلیل مشابهت میان دادهها در یک خوشه استفاده میشوند و یا الگوریتمهای معروف منطق فازی که بر روی دادههای ناقص یا مضطرب قابل استفاده هستند.
اغلب روشهای هوشمند در تشخیص تقلب در سیستمهای مالی بر اساس مقایسه و تحلیل شیوههای رفتاری افراد و تشخیص الگوها عمل میکنند. با تحلیل و بررسی تغییرات و رفتارهای مشکوک میتوان الگوهای تقلبی را شناسایی کرد و در صورت لزوم، اقدام به حذف یا معامله با افراد تقلبی نمود.
با توسعه روشهای هوشمند و بهبود عملکرد آنها، تشخیص تقلب در سیستمهای مالی بهبود یافته است. این روشها قادرند بر روی حجم بزرگی از دادهها، متنوع و پیچیده، عمل کنند و بهطور موثر در تشخیص الگوهای تقلبی تأثیرگذار باشند.
روشهای هوشمند در تشخیص تقلب در سیستمهای مالی یک تکنولوژی پیشرفته هستند که به کمک الگوریتمهای هوشمند، میتوانند به شناسایی تقلب و جلوگیری از آن کمک کنند. با استفاده از این روشها، میتوان تقلبها را در سیستمهای مالی کاهش داد و از ضررهای مالی جلوگیری کرد.
در نتیجه، روشهای هوشمند در تشخیص تقلب در سیستمهای مالی ابزاری قدرتمند هستند که به کمک الگوریتمهای هوش مصنوعی و تحلیل دادهها، میتوانند الگوهای تقلبی را شناسایی کرده و بر اساس آنها، تصمیمگیریهای مربوط به تشخیص تقلب و جلوگیری از آن را انجام دهند.
منابع:
1. لنتوزی، ف.، & عطیه، ن. (2020). استنتاج آماری و هوش تجارت الکترونیک. تجربه کاربری و فناوری اطلاعات, 6(1), 507-526.
2. قشلاقی، م.، و ایزدی ، م. (2016). معماری پنهان کردن الکترونیکی در سیستم های کم نظیر از دیدگاههای میان رشته ای. مدیریت فناوری اطلاعات, 8(2), 321-345.