تاریخچه و تحولات هوش مصنوعی در عصر دیجیتالیک
هوش مصنوعی یکی از حوزه‌های پیشرفته و بسیار گسترده علوم کامپیوتر است که در طی دهه‌های اخیر تعداد زیادی از دستاوردهای قابل توجه را به خود اختصاص داده است. تکنولوژی هوش مصنوعی از ایده‌ها و مفاهیمی که از قرن بیستم وجود داشته اند، تا به امروز به تبدیل به یکی از فناوری‌های پرکاربرد در عصر دیجیتالیک شده است. در این مقاله به تاریخچه و تحولات هوش مصنوعی در عصر دیجیتالیک می‌پردازیم.
در دهه ۱۹۴۰، مفهوم هوش مصنوعی و \ماشین‌های تفکر کننده\ برای اولین بار توسط علما مطرح شد. هوش مصنوعی آغازگران آن شامل اشخاصی همچون آلن تورینگ، جان مک‌کارتی و وارن ماکسوول روزنبلات بودند. این دهه با ابداع کامپیوترها و آزمایش‌های ریاضیاتی و استدلال منطقی، به این نتیجه رسیدند که ماشین‌ها همچون انسان‌ها می‌توانند با دارا بودن منطق و عقل همفکری به خود پیشرفت بدهند.
در دهه ۱۹۵۰، هوش مصنوعی به عنوان یک رشته مجزا شناختی در نظر گرفته شد و تأثیرات این حوزه در راستای دستیابی به هوشیاری مصنوعی مشهود شد. در همین دهه یکی از رویدادهای کلیدی برای هوش مصنوعی، ارائه برنامه‌ای به نام \دارتموت\ توسط نیکلاس وینتر نیب در دانشگاه دارتموت بود که توانایی حل مسئله‌های منطق را در خود نشان داد.
در دهه ۱۹۶۰، با دچاری به لزوم داشتن قدرت پردازش بالا و توانایی انجام محاسبات پیچیده، و شکل‌گیری مدل‌های آماری و نرم‌افزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی، رشد و توسعه این حوزه سرعت گرفت. در همین راستا، اولین هوش مصنوعی قابل استفاده عملی به نام \شاخه‌بندی‌کننده\ توسط جراح زهورلو در دالاس ساخته شد.
در دهه ۱۹۷۰، تاثیر هوش مصنوعی که قبلاً تنها در زیرمجموعه‌ها و استفاده‌های خاص مورد توجه قرار می‌گرفت، از حد وسیعی فراتر رفت و نفوذ و گسترش یافت. پژوهش‌های رایانه‌ای پیشرفتی به همراه توسعه الگوریتم‌های هوش مصنوعی، سبب شد که تمامی زمینه‌های مرتبط با علوم کامپیوتر و هوش مصنوعی رونق پیدا کرده و به هم چسبیده شوند.
در دهه ۱۹۸۰، با رونق صنعت کامپیوتر و افزایش قدرت پردازش ماشین‌ها، هوش مصنوعی یک فناوری سریع و پیشرفته شد. ایجاد نرم‌افزارهای هوش مصنوعی، حل مسئله‌های پیچیده تر و کنترل پروژه‌های بزرگ را چندین برابر سریعتر می‌کند.
در دهه ۱۹۹۰، با ظهور اینترنت و رونق فناوری اطلاعات و ارتباطات، هوش مصنوعی با دیگر صنایع و حوزه‌های علمی و صنعتی ارتباط برقرار کرد. تولید هوش مصنوعی، فرصت‌های جدیدی برای کاربردهای گسترده‌تر و سریعتر هوش مصنوعی به منظور پیشرفت و توسعه صنایع مختلف ایجاد کرد.
در دهه ۲۰۰۰، با پرداختن به هوش مصنوعی قابل اجرا در دستگاه‌های سخت افزاری، فناوری هوش مصنوعی در یادگیری ماشینی، تشخیص چهره، ترجمه گفتار و سیستم‌های خبره، رشد قابل توجهی را پیدا کرد.
در دهه ۲۰۱۰ و به ویژه با پیشرفت سریع در زمینه شبکه‌های عصبی عمیق و یادگیری عمیق، هوش مصنوعی به توانایی حل مسائل پیچیده مانند تشخیص تصاویر و یادگیری تقویتی رسید. در این دوره، هوش مصنوعی عمده‌ترین نیروی محرکه پیشرفت تکنولوژی شد.
در نتیجه، هوش مصنوعی در عصر دیجیتالیک علاوه بر پیشرف